| Tekst |
(5) HUWLUKSZANG / VOOR DEN HEERE / WILLEM VAN MIEROP, / SECRETARIS VAN DEN ED: HOVE EN HOOGE / VIERSCHARE VAN SCHIELANDT: MITSGADERS / VAN DEN AMBACHTE VAN KOOL.
EN MEJUFFROUW
ALIDA SWARTENDYK.
Dael, o liefde, dael nu neder
Zuivre hemelsche Godin!
Wy dit zalig trouwfeest in,
Stel myn snaren, roer myn veder,
Zing en speel verheugt van zin.
Volg met my de feestgezangen,
En de bruiloftreijen na.
MIEROP krygt zyn ALIDA,
Al zyn wellust en verlangen,
Tot zyn lieve wedergâ.
(6) ALIDA, gansch opgetogen,
Door zyn honingzoete tael,
Lonkt Hem toe met strael op strael,
Uit Haer zielverrukkende oogen,
En geneest zyn minnekwael.
Frissche jeugt en lentejaren,
Kuische en juistgevormde leên,
Velerlei bkoorlykheên,
Zuivre deugdt en schoonheit paren
In dees Twee zich vast aen een.
Dit kan SWARTENDYK verblyden,
Dien ik duur in waerde hou,
SWARTENDYK, wiens gunst en trouw,
‘k Steeds een dankbaer hart zal wyden.
Dit verheugt zyn’ waerde vrouw.
Schielandt strengelt maegdepalmen,
Schielandt juicht: Heer MIEROP paert,
Rein van zeden, heusch van aert.
Rotte en Maesstroom wedergalmen:
ALIDA is MIEROP waerdt!
(7) Liefde dek de Huwlykspaden,
Daer deze Echtgenoten gaen;
Met fluweele rozeblaên.
Laat geen distelen hen schaden.
Laet’er nimmer alsem staen.
Strengel met de rechterhanden,
Ook de zielen door elkaer;
Bin [sic] de harten van dit paer
Vast aen een, met zachte banden;
Zoo zy ‘t Huwlyksjuk niet zwaer.
Kies hun woonplaets tot uw tempel,
Houb daer steeds onwrikbaer ste;
Plaets uw hartvriendin, de vrê,
Met de voorspeodt op den drempel,
En de heilige eendragt mê.
ô Gezegende Echtelingen,
Dan genietge een zoete vreugdt;
Die, al slyt de frissche jeugdt,
Al verwislen de aerdsche dingen,
Altydt duurt, en ‘t hart verheugt.
(8) Zoo zal u dees trouw bereiden,
Op een heuchelyke wys,
Een geneuchlyk paradys,
Daer de zielen welig weiden
In een beemt vol hemelspys.
Zoo wil u de Algever geven,
Dat gy ‘t zilver feest beschouwt;
En verwislen ziet in goudt;
En u voeren, na dit leven,
Daer men eeuwig bruiloft houdt.
17 8/13 27 |
