Aantekeningen:

Geboren nadat zijn vader ontslag had genomen als kapitein van de landzaten in 1795, toen het leger onder Frans gezag kwam te staan.

Volgens genealogie Huydecoper had deze meneer ‘tot peter en meter de Prins en Prinses van Oranje Nassau’. Vandaar de naam Willem Frederik. Dat klopt wel zo’n beetje: luitenant-kolonel Willem Sybrand had netjes aan de erfprins gevraagd of hij het kind de naam Willem Frederik mocht geven, Hij verbleef op dat moment met zijn gezin in Emmerik, de prins – later koning Willem I – zat in Berlijn. De patriottische kopman Quint Ondaatje beschrijft vervolgens de doopplechtigheid, waarvan hij bij toeval getuige was, in de Haagsche Courant van 4 juni 1796:

’De predikant las vervolgens het Formulier; maar hoe stond ik op te kyken, toen de Man op een doordringende toon deeze woorden van den Preekstoel loet rollen æen wat antwoord gy als Doopgetuige, in de naam van Zyne Doorlugtige Hoogheid, den Heere Prince van Oranje en Nassau?’ en het onnozal wichtjen genaamt wierd, ’Willem Frederik’.’ Hij vraagt wie de vader en de getuige waren aan een bediende. Dat waren dus Van Heemskerck en de beruchte Zuyderas (baron van Heeckeren tot Suyderas). De patriot waarschuwt dat het kind wel in de gaten gehouden moet worden, ’of is in staat om zyne Vaders voetstappen te volgen en braave Soldaaten te corrumpeeren, om zyn peet te volgen en trouweloos aan ’t Vaderland te worden!’

In 1830 woont hij met zijn gezin in Grave, aan de Hoofsche Straat 6. Kennelijk militair bezit, want zijn beide buren zijn majoor.

Willem Frederik is jong gestorven. Van hem is een ontroerend briefje bekend dat pas na zijn dood geopend mag worden. Hij geeft er instructies in voor zijn vrouw, kinderen en naasten. Hij maant hen niet te rouwen omdat dat toch ’tot niets dient’. Hij wil op een open kerkhof begraven worden, niet in een kerk. En voordat zijn vrouw denkt aan hertrouwen, moet zij de adviezen inwinnen van haar ouders, zijn broer Willem George en zijn zwager Van Thielen. Zijn broer Frits en zwagers Van Thielen en Frantzen verzoekt hij zijn geliefde Crisje bij te staan. Zijn overlijdensadvertenties spreken van een ’langdurig lijden’. Hij was al op non-activiteit gesteld.

Geboorte:
om 3 uur ’s ochtends

Gedoopt:
Getuige: Baron van Heeckeren tot Suideras, namens Willem Frederik, erfprins van Oranje en Nassau

Willem getrouwd Christina Johanna VAN WALSEM op 28 jun 1817 in Buren. Christina (dochter van Johan VAN WALSEM en Arnolda Johanna SCHIRMER) is geboren op 30 sep 1798 in Beugen; is gestorven op 19 nov 1888 in Nijmegen. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Johanna nam het initiatief voor de grootse viering van de 85e verjaardag van haar moeder, waaraan wij de gedrukte Feestkrant danken.

Johanna getrouwd Jan BLAAUW op 31 jul 1839 in Arnhem. Jan (zoon van Jan Nikolaas BLAAUW en Maria VAN DE WALL) is geboren op 5 apr 1808 in Arnhem; is gestorven op 24 jun 1877 in Nijmegen. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Suzanna getrouwd C. FARRET op 4 mrt 1854 in Wageningen. C. is geboren op 31 jan 1813 in Amsterdam; is gestorven op 6 mrt 1873 in Almelo. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Levenloos geboren

Aantekeningen:

’Frederique’.

Gezin/Partner: Ds. Cornelis Martinus Adrianus Jacobus VORSTMAN. Cornelis is geboren op 10 aug 1824 in Rotterdam; is gestorven op 22 okt 1888 in Breda. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Arnolda Johanna was een (veel jongere) nicht van Huberta Johanna van Walsem, de eerste vrouw van Petrus Gerardus Duker. Haar moeder was een zuster van Huberta. Met haar moeder heeft zij gemeen dat haar naam verandert gedurende haar leven: vrijwel iedereen noemt haar hardnekkig Arnoldina, maar ze staat bij geboorte en huwelijk geregistreerd als Arnolda. Als ze overlijdt, is dat opeens Arnoldina geworden; ook haar grafsteen in Enkhuizen (geruimd in 1950) vermeldde die naam. Vanaf 10 oktober 1885 staat zij samen met haar dochter Arnoldina Josina ingeschreven in Rotterdam. Zij wonen aan Nieuwhaven 47 en aan de Schietbaan 26.

Op 18 december 1888 schaft zij bij een zekere heer Van Doorn te Den Haag het familieservies van Van Heemskerck aan voor 782 gulden. Haar zoon Willem Frederik betaalt er 200 gulden aan mee. Dochter Josina vertrekt in 1890, als zij trouwt met Piet de Vos. Moeder volgt haar naar Enkhuizen in 1909, vlak voor haar dood. Bij haar overlijden verblijft zij in Enkhuizen, aan het Sijbrandsplein Wijk 1 nr 507.

In mei 1896 verkoopt zij met de assistentie van haar stiefzoon Petrus Gerardus, notaris in Zuid-Scharwoude, een weiland met een arbeiderswoninkje erop in Nieuwe Niedorp, aan de Straatweg, voor in totaal ƒ 3925. Hoe komt ze daaraan?

Opvallend: net als haar echtgenoot heeft zij haar vader nauwelijjks gekend. Doesburg was een garnizoensstadje, wat haar afwijkende geboorteplaats verklaart. Zij overleefde haar zoon Willem Frederik, die in juni 1904 al overleed. Op dat moment verblijft zij in Rotterdam.

Als haar echtgenoot overlijdt in juli 1869, kan zij ‘wegens buitenlandsche betrekkingen’ de overlijdensadvertentie niet tijdig plaatsen

Arnolda getrouwd Petrus Gerardus DUKER op 2 aug 1848 in Enkhuizen. Petrus (zoon van Mr. Arnoldus Cornelis DUKER en Willemina VAN DER CHIJS) is geboren op 2 aug 1806 in Alphen aan den Rijn; is gestorven op 8 jul 1869 in Enkhuizen; is begraven in Enkhuizen. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Jacobus getrouwd Anna Elizabeth TE GEMPT op 10 mei 1861 in Batenburg. Anna is geboren op 10 dec 1835 in Batenburg; is gestorven op 30 dec 1917 in Den Haag. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

In 1880 (overlijden echtgenoot) woont Maria in Nijmegen. De moeder van Maria is een volle nicht van echtgenoot Johan Laurens.

Maria getrouwd Johan Laurens DUKER op 2 okt 1872 in Nijmegen. Johan (zoon van Petrus Gerardus DUKER en Huberta Johanna VAN WALSEM) is geboren op 17 feb 1840; is gestorven op 8 apr 1880 in Singapore, Indonesië. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Willem trouwt in Petersburg met een zekere Maria Dankmann.

Aantekeningen:

Al op 16-jarige leeftijd gaat Willem Frederik in de leer bij apotheker De Wit in Enkhuizen, met wie de familie zeer nauwe banden onderhoudt. Hij studeert daarna in Nijmegen, waar hij (vermoedelijk) inwoont bij zijn aangetrouwde oom Blaauw of een verwant van hem, die apotheker wordt genoemd. Anderhalf jaar later, op 9 juli 1867, mag hij examen afleggen als leerling-apotheker in Arnhem. Toch adresseert zijn vriend Verkade in 1869 nog een brief aan ’W.F. Duker, aspirant-hulpapotheker te Enkhuizen’. Het lukt hem om als hulpapotheker een betrekking te krijgen als invaller bij het gesticht Meerenberg te Bloemendaal. Op 23 juli 1872 wordt hij daar benoemd tot waarnemend aoptheker tegen een jaarwedde van 500 gulden, naast vrije kost en inwoning en gratis ziekenzorg. Nog geen jaar later schrijft zijn chef dr. Everts een getuigschrift, waarin hij meldt dat Duker ’zich heeft onderscheiden door eene groote mate van wetenschappelijke bekwaamheid in zijn vak en door een onberispelijk zedelijk gedrag’. Op 14 augustus 1874 verzoekt Duker hoogleraar Suringar te Leiden examen te mogen afleggen als apotheker. Op dat moment verblijft hij bij G.J. Schuijt in de Binnen Bantammerstraat te Amsterdam.

Willem Frederik kwam in 1875 naar Hilversum, waar de nieuwe spoorlijn juist geopend was. Hij vestigde op 14 mei van dat jaar zijn eerste apothekerspraktijk – tevens de eerste in Hilversum – in een pand op de hoek van de Langestraat en de Ruiterweg, waar tevens een manufacturenwinkel gevestigd was. Twee dagen later meldt hij zijn moeder zijn omzet van die dag: ƒ 1, 11, de ontvangst voor één recept. Maar gelukkig werd dat snel beter. Enkele jaren later verhuisde hij naar de Kerkstraat 8, naast het kantoor van de Gooi- en Eemlander. Zijn apothekersdiploma had hij een jaar tevoren gehaald, op 4 oktober 1874. Al vanaf 1880 begon Duker tevens te praktizeren als tandarts.Dat kon hij doen nadat hij aan de Universiteit van Utrecht het theoretisch tandheelkundig examen had afgelegd in begin maart 1880.

Het lijkt erop dat de apotheker het de eerste jaren niet gemakkelijk heeft gehad. Artsen die tot dan toe hun eigen apotheekje bestierden, waren niet blij met de nieuwerwetsige zelfstandige farmacie. Bovendien overviel de drukte Willem nogal, zo blijkt uit een versje ter gelegenheid van het tienjarig bestaan. Kennelijk moest een collega, de heer Muntendam, regelmatig invallen, omdat Duker aan het herstellen was van een zenuwinzinking. Ook daarna ging niet alles van een leien dakje. Zo plaatste hij in de Gooi- en Eemlander van 17 juli 1888 een dankbetuiging voor de goede zorgen na ’het ongeval hem onlangs overkomen’. Ondertekend met ’W.F. Duker, tandarts’. Ook in een brief van zijn zoon Arnold wordt vermeld dat Willem weer eens ligt te kwakkelen. Desondanks is de kleine apotheker (1 meter 66, volgens een laissez-passer uti 1881) behoorlijk actief.

WF is voor zover te achterhalen degene geweest die de umlaut op Duker herintroduceerde, wellicht na genealogisch onderzoek. De uitnodiging voor het examen als leerling-apotheker in 1867 schrijft hem al aan als ’Düker’ en ook zijn diploma als hulpapotheker van 6 april 1870 toont zijn naam met de umlaut, evenals zijn eigen signatuur. Daar staat tegenover dat de officiële aankondiging van zijn naamsverandering, gepubliceerd in de Staatscourant van 30 april 1889, de umlaut niet vermeldt.

Direct na het overlijden van de befaamde dokter J.F. van Hengel in 1892 kocht hij van diens erven het grote doktershuis aan de Kerkbrink (nu nummer 18), op de hoek van de Vaartweg, voor tienduizend gulden. De dokter had het in 1840 aangeschaft voor 5280 gulden en er dus zijn hele loopbaan gewoond. Het huis liet Van Heemskerck Düker neerhalen en op die plaats liet hij een kolossaal nieuw pand bouwen door architect G.B. Salm. Alleen het koetshuis liet hij staan. Het pand kreeg een kelder voor de gevaarlijjke stoffen, een winkel en een kleine, modern ingerichte praktijkruimte voor zijn tandartsenij, compleet met een fraaie stoel die in de grond kon verzinken. Niet veel later werd het pand nog eens grondig verbouwd.

Naast deze twee beroepen beoefende Willem Frederik ook de fotografie (een doka was in het pand aanwezig). Bovendien nam hij in 1885 het initiatief tot de oprichting van de vrijwillige brandweer in Hilversum, waarvan hij commandant werd. Aanleiding was een grote brand die op 4 april 1884 de Hilversumse Stoomspinnerij en -weverij aan de Gooise Vaart in de as legde. Hij kreeg van het gemeentebestuur geld om zijn moderniseringsplannen door te voeren. Vlak na het tienjarig bestaan hief hij zelf de vrijwillige brandweer op omdat in zijn ogen de verplichte gemeentebrandweer, die in 1893 van start was gegaan, zijn ideeën hadden overgenomen en bovendien de waterleiding was uitgebreid.

Zijn aandacht voor het welzijn van de Hilversumse bevolking leidde er ook toe dat op zijn initiatief in 1878 de Hilversumse Melkinrichting van start kon gaan in de Kerkstraat bij de Groest. Daar verkocht men melk in gesloten, koperen bussen, wat in hygiënisch opzicht een enorme verbetering was. In 1886 verhuisde dit bedrijf wegens succes naar de hoek Herenstraat-Groest. Vanaf 1892 is Willem Frederik voorzitter van de ‘Vereeniging ter bevordering van de belangen der Hilversumsche burgers’. Daarnaast was hij medeoprichter van de afdeling Noord-Holland van de Maatschappij ter bevordering der pharmacie en penningmeester van de Hilversumse afdeling van het Witte Kruis.

Wijzigde zijn familienaam in Van Heemskerck Düker bij Koninklijk Besluit d.d. 7 mei 1890. Hij overleed ’na veel lijden’ op 54-jarige leeftijd. Op de Algemene begraafplaats van Hilversum werd de apotheker ter aarde besteld. C. de Ridder (dat moet zijn zwager Kees, Cornelis Otto Gerard zijn) sprak als eerste. Daarna volgden de heren Teljer en Niemeyer respectievelijk van de Pharmacievereniging en het Witte Kruis, en ten slotte zoon Arnold. De laatste nam de apotheek over en voerde het beleid in de geest van zijn vader, met veel aandacht voor de gezondheid van de Hilversumse burgers.

Opvallend: in juni 1902 adverteert zijn vrouw helemaal in de Leeuwarder Courant om een keukenmeid en een tweede meid te zoeken (tegen ƒ 100,- elk). Was het aanbod zo schaars?

In 1915 heeft Apotheek Van Heemskerck Düker tel.nr. 42; de Azalea apotheek aan de Neuweg 76, in bezit van Van Heemskerck Duker & Co, heeft nummer 1014.

Gedoopt:
Verlaat gedoopt wegens zijn kinkhoest

Overleden:
Om 14 uur ‘s middags

Willem getrouwd Johanna Henriëtte Catharina DE RIDDER op 30 mei 1877 in Den Haag. Johanna (dochter van Jan Herman DE RIDDER en Johanna Henriëtte Catharina RAPPARD) is geboren op 1 dec 1852 in Gouda; is gestorven op 22 feb 1919 in Hilversum. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

‘Bertha’ Overlijdt heel jong, ongetrouwd.

Overleden:
om 2 uur ’s nachts, in het huis aan de Oude Westerstraat

Aantekeningen:

‘Agatha’ Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Directrice van de ‘Industrieschool voor meisjes’ aan de Schietbaanstraat te Rotterdam. Op 5 oktober 1905 plaatst zij in die hoedanigheid een advertentie om allen te bedanken ‘die mij hun belangstelling toonden’. Dat zal de viering van het twintigjarig bestaan zijn geweest want volgens het Algemeen Handelsblad opende de school met 40 leerlingen op 5 oktober 1885. Het nieuws van den dag van 11 februari 1885 vermeldt al haar benoeming.

Volgens de Nieuwe Amersfoortsche Courant van 1921 heeft zij zich bijna een kwarteeuw lang beijverd voor het opvoeden van meisjes aan de Rotterdamse school. En volgens een In Memoriam in de NRC heeft zij ‘12 jaar geleden’ dus in 1909 de school verlaten. Zij verhuisde later, op 24 december 1909, samen met haar moeder terug naar Enkhuizen.

Opvallend is dat bij de begrafenis van Agatha haar zwager Pieter de Vos – getrouwd met Arnoldina – de toespraak verzorgt.

Begraven:
Begraven bij haar moeder, algemene begraafplaats. Het graf is geruimd omstreeeks 1950.

Aantekeningen:

’Anna’. Lerares handwerken. Rond 1910 is Johanna secretaresse van het bestuur van het Snouck van Loosen Ziekenhuis in Enkhuizen; later bracht zij het tot directrice.

Omdat zij trouwde met een doopsgezinde, bleef het geloof bij haar kinderen kennelijk een kwestie. Alle drie kiinderen lieten hun aantekening ’doopsgezind’ bij de burgerlijke stand doorschrappen.

Johanna getrouwd Jacob DE WIT, Pzn. op 23 aug 1883 in Enkhuizen. Jacob (zoon van Pieter BAKKER DE WIT en Maria DE KONINGH) is geboren op 21 dec 1845 in Enkhuizen; is gestorven op 29 jun 1939. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Overlijdensadv. is getekend door uitsluitend Vos-familie, geen enkele Duker!

Begraven:
Noorder Begraafplaats

Arnoldina getrouwd Pieter DE VOS op 16 mei 1890 in Rotterdam. Pieter is geboren op 28 dec 1860 in Enkhuizen; is gestorven op 10 aug 1936 in Hilversum; is begraven op 14 aug 1936 in Hilversum. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

In Epe is een vrouw/meisje met dezelfde naam overleden op 31 juli 1865. Een vroeggestorven zusje vermoedelijk?

Aantekeningen:

Adverteert in de Leeuwarder Courant als ‘restaurateur van oude en moderne schilderijen’ vanuit de Stefanusstraat 7 in Nijmegen.

Petrus getrouwd Maria Catharina RÖHRMAN op 8 jul 1903 in Nijmegen. Maria is gestorven op 12 mrt 1961 in Nijmegen; is begraven op 15 mrt 1961 in Nijmegen. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

In mei 1896 schrijft hij nog aan zijn grootmoeder Jans de Ridder-Rappard dat hij zich erop verheugt na zijn overgangsexamen en dan in dienst te gaan: ’Ik heb er erg veel zin in, zoldaat te zijn is altijd een van mijn grootste verlangens geweest.’ Op 7 juli van datzelfde jaar schrijft zijn vader een verzoek aan de hoofdofficier voor het reservekader om zijn zoon vrij te stellen van een reeks examenonderdelen. Hij verleent toestemming Arnold zes jaar lang te registreren als reserveofficier. Maar in dezelfde brief wordt eens te meer duidelijk dat de gezondheid van zijn vader te wensen overlaat en dat hij erop moet rekenen dat hij de apotheek over moet nemen: ’Wat is het toch naar, dat Vader altijd zoo sukkelt.’

In 1898 slaagt hij voor het eindexamen HBS te Utrecht. Daarna gaat hij studeren in Amsterdam, wat hem eerst niet gemakkelijk afgaat, maar later goed lijkt te lukken. Hij is in de kost bij een pension of hospita aan de Prinsengracht 319, vlak bij de Westertoren. In zijn brieven naar huis toont hij zich een gepassioneerde, intelligente man die over allerhande zaken een mening heeft en veel leest.

Al heel jong, direct na de dood van zijn vader (1904), moet hij inderdaad het bedrijf gaan leiden. Arnold is nog maar net geslaagd voor zijn apothekersdiploma, in juli 1903. Hij is assistent aan het scheikundig laboaratorium van de universiteit in Amsterdam. Hij toont zich een betrokken apotheker. Op het gebied van hygiëne en ziekenzorg nam hij een centrale plaats in het dorp in. Behalve de beide apotheken (aan de Kerkbrink en de Bosdrift) bestuurt hij een opleiding voor apothekersassistenten, die hij zelf had opgericht. Düker is secretaris van de Gezondheidscommissie, bestuurslid van de Vereeniging voor Wijk- en Ziekenverpleging, penningmeester van het Witte Kruis Hilversum – net als zijn vader – en commissielid bij herstellingsoord Heideheuvel. Daarnaast heeft hij een groot aandeel in de oprichting van de Hygiënische Melkinrichting. Arnold noemt zichzelf socialist en is een fel bestrijder van alcoholisme.

Hij trouwt met Corrie Pliester, een muziekpedagoge. De familie was al met de Dukers bevriend. Toch ging de relatie niet onder een goed gesternte van start. In november 1900 beklaagt Arnold zich in een brief zijn moeder over pa Pliester, die geen toestemming wenst te geven. Ook vader Van Heemskerck Düker is voorzichtig. Is Corrie wel de juiste vrouw voor zijn zoon? Arnold zelf twijfelt niet. Het huis aan de Sterrelaan waar het gezin in Hilversum gaat wonen, noemt hij Arcoduplie (Arnold en Cornelia Düker-Pliester).

Op 54-jarige leeftijd maakt hij een eind aan zijn leven. Zijn dood wordt veelal als ’plotseling’ aangeduid, maar een In Memoriam van de Rotaryclub meldt dat ’wij wisten dat een zware strijd zijn leven verontrustte en dat hij daarom ons zijn gezelschap onthield.’ De rotarians omschrijven Arnold als een harde werker ’te teer misschien voor het lot dat hij dragen moest’ en als ’uiterst beweeglijk van aard’. hij behoorde ’niet tot de halven of de lauwen’ maar was een ’kinderlijk en toch volledig mensch’. Arnold werd begraven op de Noorderbegraafplaats in Hilversum. Mevrouw Frima beheerde de apotheek tot na de oorlog.

Overleden:
Zelfdoding

Begraven:
Noorderbegraafplaats

Arnold getrouwd Cornelia PLIESTER op 18 aug 1904 in Hilversum. Cornelia (dochter van Alexander Constant PLIESTER en Elisabeth DE HAAS) is geboren op 5 feb 1876 in Ermelo; is gestorven op 29 sep 1938 in Hilversum. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Andere gebeurtenissen:

• Naamloos: 1934, Wereldreis o.a. langs Indonesië en Nederland

Aantekeningen:

‘Winne’. Stamvader van de Amerikaanse Van Heemskerck Dukers (naam nu uitgestorven).

Scheikundige bij de suikerplantage in Hilo, Hawaii, later ‘consultant’ op het gebied van suikertechnologie in dienst van T.H. Davies (een van de vijf grootste bedrijven op Hawaii). Vertrekt in 1888 naar Weferlingen (ten westen van Magdeburg, Duitsland), waar hij tot 1902 verblijft. De Nederlander Berghege drijft daar een suikerbietraffinaderij waar Winne praktische training krijgt, naast een studie aan de Technische Universiteit.

In maart 1903 komt hij voor de eerste maal aan in Amerika, op weg naar de familie Van Braam in Muncie, Indiana. Direct na zijn huwelijk, vertrekt hij opnieuw naar Noord Amerika. De Ellis island records melden dat hij in oktober 1904 samen met zijn vrouw arriveerde, met als bestemming West Bay City (Michigan?). Hij is dan ‘chemist’.

In juni 1906 wordt hij opnieuw genoemd in de Ellis Island records, hoewel leeftijd (30) noch geslacht (F) overeenkomen. Maar niemand anders heeft de initialen W.F.!.

Maakt in 1934 met vrouw en kinderen een wereldreis langs onder meer Indonesië (familie van zijn vrouw) en Europa. Doet daarbij ook Nederland aan, waar hij te Rotterdam onthaald wordt door zijn zusters en vervolgens enkele weken in het ‘local hotel’ te Hilversum (ws Laapershoek of Oranjehotel aan de ’s-Gravelandseweg) verblijft. Winne wordt door zijn zoon en zijn vrienden beschreven als een echte gentleman met het hart op de goede plaats, die geen vijanden maakte. Door de ogen van zijn zoon Fried lijkt hij wel enigszins afstandelijk, zoals bijna alle Van Heemskerck Dükers. Als stamvader met zijn wortels in Nederland, bleef hij met zijn vrouw en kinderen Nederlands praten. Zijn levenlang was hij atheïst. Zijn nageslacht viel ten prooi aan de mormonen.

In 1944 kon Winne met pensioen en verliet hij Hawaii met zijn nieuwe liefde Corinne Lasater, maar al een halfjaar later overleed hij.

Willem getrouwd Huibertina SCHUYTEN op 10 mrt 1904 in Haarlem. Huibertina (dochter van Huibert SCHUYTEN en Catharina Johanna KUNST) is geboren op 24 aug 1881 in Pati Djepara, Java (Indonesië); is gestorven op 11 okt 1936 in Honolulu, Hawaii (USA). [Gezinsblad] [Familiekaart]

Willem getrouwd Corinne LASATER in 1940. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Werd Jo genoemd. In 1894 toegelaten tot de Utrechtse HBS, eerste klasse. Volgens nicht Nel van Heemskerck Düker ‘een kreng’. Haar Amerikaanse neef Fried beschrijft haar als’ short and a bit dumpy, her face [..] always ruddy in complexion, as if she had been in a strong cold wind for hours.’

Op 3 april 1898, even voor haar 18e verjaardag, wordt zij als ‘gedoopt’ vermeld door de Doopsgezinde gemeente in Leiden. Maar zij verhuist pas op 11 februari 1913. In 1919, als haar moeder overlijdt, woont zij in Leiden. In een stamreeks door haar neef Willem Frederik wordt zij vermeld als ’huishoudster van professor Van Oordt te Leiden’.

Jarenlang was zij de vriendin en huisgenote van historisch letterkundige dr. Hilletje J.A. Ruys (1881-1956, conservatrice UB Leiden). In het Gelders Archief bevinden zich interessante documenten van het stel, waaronder dagboekjes van Jo: Inventaris familie Van de Flier, 1155 - 24: Personalia HJA Ruys, met name 45.2 (nalatenschap) en 45.3 (dagboekjes).

Aantekeningen:

‘Bep’. Verblijft te Hattem wanneer zij haar LO-akte Frans haalt in augustus 1906. Zij is daar privé-onderwijzeres bij een welgestelde familie. Precies twee jaar eerder had zij al haar diploma Duits LO gehaald in Den Haag. Volgens haar neef Fried heeft zij de meeste intellectuele bagage van de zusters. Als zij in 1914 haar broer Winne gaat bezoeken op Hawaii, is zij 5 feet 7 inches lang (1,74 meter) en heeft ze bruingrijs haar. Ook in de 20’er jaren moet zij er nog geweest zijn, want haar neef Fried herinnert zich haar nog vaag. In elk geval staat zij bij het overlijden van haar moeder in februari 1919 in de rouwadvertentie vermeld als verblijvend in Hilo, Hawaii.

Volgens Fried heeft zij haar broer Wim (’Winne’) voorgesteld aan diens latere vrouw ’Nonne’, haar naamgenote Huberta Schuyten. Vlak na WO II bezoekt Bep samen met haar zuster Tine (’Zus’) haar Amerikaanse neven en nichten nogmaals. De vrijsters zijn dan ’thin as rails’ ten gevolge van de hongerwinter en het voedselrantsoen dat daarop volgde.

Aantekeningen:

‘Go’ Nogal vreemd type, ‘with darting eyes behind heavy lensed glasses, reminded me of a rooster strutting in a barnyard’ zoals neef Fried opmerkt. Net zo nerveuzig als haar zuster Jo, maar vermoedelijk niet al te slim en daardoor zonder werk gebleven. Zij overleed in rusthuis de Lichtenberg in Amersfoort.

Desondanks is het merkwaardig te zien dat in november 1912 een kinderverhaal met de titel ‘ELSJE’ gepubliceerd wordt in de Leeuwarder Courant. Auteur: Go van Heemskerck Düker...

Aantekeningen:

Vertrekt in 1899 naar Rotterdam, ws. voor studie, en keert in 1903 terug (als ‘student’). Hoewel hij in augustus 1905 toegelaten wordt op de ‘Amersfoortsche school’ vertrekt hij volgens het bevolkingsregister in 1905 naar Delft, waar hij tot en met 1907 verblijft. In dat jaar wordt hij beëdigd als tweede luitenant bij het regiment grenadiers en jagers. Hij is daar reserve-officier (vanaf 1911 als eerste luitenant) tot januari 1916. Dan wordt hij wegens nachtblindheid eervol ontslagen. Desondanks vertrekt hij in 1907 (samen met zijn zuster Tine) naar Philadelphia, waar hij tot juli 1911 blijft. Hij is daar als commissaris betrokken bij de Hollandsche Vereeniging, die onder leiding stond van C.W. van der Hoogt. Elsa Tannock-Van Amstel, zijn stiefdochter, meldt dat hij in Philadelphia zijn tandartsstudie voltooide, hoewel hij bij zijn huwelijk in datzelfde jaar nog ‘candidaat-tandarts’ wordt genoemd. Ook in de burgerlijke stand kent men hem in dat jaar als ‘student’. Toch blijkt dat te kloppen: het In Memoriam uit 1957 in het Tandartsenvakblad vermeldt dat hij in 1910 zijn ’DDS-titel’ verwierf en daarna het Nederlands tandartsdiploma. Op 2 mei 1913 werd Herman ‘bevorderd tot tandmeester’ na een academisch examen in Utrecht. Hij is de enige van de kinderen die - net als zijn moeder - remonstrants genoemd wil worden.

In 1915 vestigt hij zich als tandarts (‘Doct. surg. dent.’) aan de Oude Enghweg 10 in Hilversum. Al snel daarna laat hij in 1916 door zijn zwager Jan Hendrik Plantenga, architect, een kasteel van een huis annex praktijk bouwen aan de Ministerlaan (later Minister Hartsenlaan) nummer 10, dat er nog steeds staat. Het was een luxe, modern huis; volgens dochter Nel het eerste woonhuis in Hilversum met elektrisch licht. Hij nam zitting in de Bestuursraad van de Maatschappij voor Tandheelkunde en de Medische Tuchtraad. Ook was hij voorzitter van de afdeling Gooi en Omstreken van die maatschappij.

Zijn scheiding van Jo Plantenga kwam voor de kinderen onverwacht; zij kregen ‘s ochtends te horen dat zij na school niet terug moesten gaan naar de Ministerlaan, maar naar de Gijsbrecht van Amstelstraat 415, waar hun moeder ging wonen. Spoedig daarna hertrouwde hij met Nettie Kloppers - in Gretna Green, Schotland, omdat beiden nog te kort waren gescheiden. Het echtpaar verhuisde naar het begin van dezelfde straat, Ministerlaan 1a. Een prachtige, in mijn ogen typisch Hilversumse villa die helaas moest wijken voor nieuwbouw.

De tandarts leefde op tamelijk grote voet. Hij had al vroeg een auto, zijn huis was zelfs voor Hilversumse begrippen groot en modern. Greet Rörik weet te melden dat hij vooral het geld van de Plantenga’s er graag doorjaste. Bij zijn dood liet hij voornamelijk schulden na.

Jan Herman stierf aan een hartkwaal op weg naar Zweden, waar het echtpaar vrienden had wonen. Hij werd in Stockholm gecremeerd, maar zijn as werd in Hilversum uitgestrooid.

Overleden:
Overleden aan de gevolgen van een auto-ongeluk

Jan getrouwd Alida Jozina PLANTENGA op 7 dec 1911 in Rotterdam, en gescheiden op 5 jul 1937 in Rotterdam. Alida (dochter van Jan Hendrik PLANTENGA en Petronella ZWARTENDIJK) is geboren op 28 apr 1889 in Rotterdam; is gestorven op 21 dec 1957 in Hilversum. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Jan getrouwd Nettie KLOPPERS op 17 nov 1937 in London (UK). [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Werd ‘Zus’ genoemd ook al prefereerde zij zelf ‘Tina’. Al op jeugdige leeftijd reisde Zus heel wat af. Zo vertrekt zij in september 1907 samen met haar twee jaar oudere broer Jan Herman naar Amerika voor een bezoek aan hun geëmigreerde broer Wim en zijn vrouw Tine. In november 1908 keert zij alleen terug, Herman blijft er nog tot 1911. Begin 1912 vertrekt zij naar Nederlands-Indië. In Nongko-Djadjar geniet zij van de omgeving en de reizen die er uit eigen zak kan betalen. In 1915 is zij onderwijzeres der derde klasse bij het openbaar Europeesch onderwijs te Batavia, Indonesië. Zij vraagt dan een jaar verlof aan naar Europa wegens ziekte.

In de rouwadvertentie voor haar moeder in 1919 staat Zus vermeld als ‘C.J. van Heemskerck Düker, wonend in Hoogeveen.

Aantekeningen:

’Ar’.

Overleden:
Aan de Ieplaan

Arnoldina getrouwd Abraham Herman VAN DE VELDE op 24 aug 1910 in Enkhuizen. Abraham is geboren op 27 jun 1885 in Den Haag; is gestorven op 10 mei 1946 in Den Haag. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Uit de toelichting op de Collectie De Wit-Duker in het Westfries Archief:

Willem Frederik (Wim) vertrok 7 oktober 1914 naar Delft voor een studie aan de Technische Hogeschool. Hij studeerde daar af als ingenieur. Met zijn vrouw vertrok hij, uit idealisme maar vooral ook om werk te vinden, naar Rusland. In 1935 gaf hij zijn zuster Mies volmacht om zijn zaken in Nederland te beheren. Een afschrift hiervan zit gehecht aan de akte van boedelscheiding van de nalatenschap van hun vader Jacob de Wit. (inv.nr. 134) Over hem is een boek verschenen: "Een Siberische Tragedie", (Amsterdam 2007), geschreven door Hans Olink. Wim werd slachtoffer van het communistische regime in de jaren 1930 en belandde in Siberië. Zijn vrouw bleef achter in Moskou en ging uiteindelijk terug naar Nederland. Zij heeft jarenlang gewacht op berichten over hem.

Aantekeningen:

Maria (Mies) bleef ongehuwd. In 14 juli 1906, nog net geen 16 jaar, behaalde zij haar diploma op de HBS, driejarige cursus, te Enkhuizen. In de jaren 1912-1917 volgde zij een opleiding aan de Universiteit van Amsterdam en keerde daarna definitief terug naar Enkhuizen. Zij hielp haar vader in de apotheek en zette deze na zijn overlijden voort tot 1947. In dat jaar verkocht zij het bedrijf aan ir. T. Hoekstra, en verhuurde ze de woning, winkel en opslagruimten aan de Westerstraat 92-94.

Overleden:
In haar huis aan de Buijskerweg 7.

Aantekeningen:

Geboorte:
Bij huwelijk 24 jaar

Aantekeningen:

Met Wiilem kreeg Arnoldina drie dochters: Arnoldina Johanna, Hieronyma Maria Antonia Fortunata en Wilhelmine. Zij werden respectievelijk Kiek, Nine en Miem genoemd. Die merkwaardige bijnaam Kiek komt ook in de Dukerstamboom voor. Henriëtte de Ridder, getrouwd met David van Embden, werd eveneens ’Tante Kiek’ genoemd.

Arnoldina getrouwd Jhr. ir. Willem SIX op 4 mrt 1920 in Amsterdam. Willem is geboren op 31 aug 1893 in ‘s-Graveland; is gestorven op 13 jun 1971 in Utrecht. [Gezinsblad] [Familiekaart]