Aantekeningen:

‘geb. van Wesel’, ingeschreven als ingezetene van Utrecht op 16 januari 1742. Woont bij zijn dood in de Lange Lijsbethstraat en laat vrouw en twee mondige kinderen na .

Bij zijn inschrijving is hij winkelier (’winckel doende’) aan de Oudegracht bij de Hamburgerstraat. Hij woont al (veel) eerder in de stad: begin 1739 huwt hij Johanna van Knapen, die uit een Utrechtse familie komt. Hij woont dan in de Lijsbethstraat. Bovendien heeft de vroedschap hem al voor 14 januari 1742 het baantje van deurwaarder bezorgd voor het stadsambachtskinderhuis (na het overlijden van zijn voorganger Jan Versteeg) Hij kan niet borg staan voor de ontvangsten, dus verhuurt hij zijn baantje aan Jan Bor, deurwaarder van de aalmoezenierskamer, voor ƒ 63,- per jaar. Maar al in juni van dat jaar vindt Dücker de meesterchirurgijn IJsbrand Vosch van Avezaath bereid om voor hem borg te staan tegen ƒ 40,- per jaar, zodat hij het baantje zelf kan uitoefenen. Op 4 maart 1743 verbindt Vosch van Avezaath aan zijn borgstelling zelfs een obligatie van ƒ 1500,- die hij aan zijn eerste huwelijk met Petronella van Sitters had overgehouden. Dat kon hij doen nadat zijn tweede vrouw Anna Pot kort daarvoor (5 februari 1743) was overleden. Is Dücker zo van die jaarlijkse schuld af?

Bij de doop van zijn eerste zoon Cornelis (2 oktober 1743) woont het gezin ‘bij de Weesbrug’. Dat is dus nog steeds aan de Oudegracht, maar iets verder verwijderd van de Hamburgerstraat. In 1746 (doop van Petrus Gerardus) blijkt men verhuisd naar de Elisabethstraat. Interessant is dat er in Utrecht nog een Duker lijkt rond te lopen: ene Wijnanda Cornelia Duker laat op 31 oktober 1764 haar kind Margaretha Elizabeth dopen. Haar roomse echtgenoot Christiaan de Jager is op dat moment afwezig. Het stel woont dan in de Voorstraat.

in de liberale gifte van 1747/48 als beroep gegeven: ‘drilmeester’. Misschien van een patriottenregiment?

Koopt op 30 september 1755 op een openbare veiling een woning aan de oostzijde van de Lange Lijsbethstraat, hoek Hamsteeg (ook: Molensteeg of Slooyersteeg), voor 770 gulden. De inwoners hebben een huurachterstand van drie jaar. Van 12 november 1755) stamt een plechtbrief aan Jan Hendrik van Eijdt, groot ƒ 700,-. Als ik het goed begrijp heeft hij bij hem dus het kapitaal geleend.

Op 19 oktober 1761 koopt Arnoldus voor 925 gulden een ander perceel aan de Elisabethstraat, met een uitgang aan het Vreeburg. Ook dit kan als onderpand hebben gediend, want in 1763 leent hij ƒ 600,20,- van ene Arnoldus de Rooij.Eigenaar van het pand was Abraham de Bie, die er op 26 februari 1744 nog 2395 gulden voor had betaald, wat verrekend werd via zijn erfenis. Op 3 november 1768 betaalt ene Paulus van Alphen er ƒ 600,- voor tegen 4 procent ‘s jaars. En na de dood van Arnoldus heeft Engelina Geerlings er ƒ 1100,- voor over. Uiteindelijk verkopen zijn twee zoons het huis op 23 mei 1804 aan Gerrit Wennekes. De koopakte van 2 maart 1804 meldt dat zij er 1900 gulden voor vingen; alle kosten voor de koper.

Op 18 december 1769 doet Arnold zijn Hamsteegjespand overaan Johan George Klöpper, die daarmee de plechtbrief van ƒ 700,- aan Van Eijdt overneemt. Klöpper verhuurt het pandje op zijn beurt weer voor ƒ 155,- per jaar.

Gedoopt:
Mathenakerk, Get: Antoniuu Nuitten, Jacob van Brughem, Elisabeth Leenharts

Begraven:
Begraven met 8 dragers, kosten fl. 2,-

Arnoldus getrouwd Johanna VAN KNAPEN op 19 mrt 1739 in Utrecht, Domkerk. Johanna (dochter van Pieter VAN KNAPEN en Clara VAN BRUYNIS) is geboren op 20 mei 1716 in Utrecht; is gedoopt op 21 mei 1716 in Utrecht, Domkerk; is gestorven in dec 1785 in Utrecht; is begraven op 10 dec 1785 in Utrecht, Janskerk. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

‘Sterft ongehuwd’ volgens AC Raven. Van haar is tot nu toe geen spoor te vinden, maar Antje Duker-Boode, de vrouw van Petrus Gerardus, informeert nog in 1806 naar haar gezondheid.

Gedoopt:
In klapper gespeld als ‘Dukker’

Aantekeningen:

Ook wel genoemd (Cornelis) Arnoldus (bijvoorbeeld bij het overlijden van Petronella Gerarda Johanna).

Lange tijd (zeker vanaf 1766) is Cornelis klerk ter secretarie van het stadsgerecht, in welke hoedanigheid hij zeer frequent als procureur optreedt voor mensen buiten Utrecht. In 1776 wordt hij in een akte ook als ‘notaris en makelaar’ genoemd. Een akte uit 1782 meldt zelfs dat hij ‘eerste geswoorene Clerq’ is. In deze tijd is hij woonachtig aan de Breestraat. In het begin van zijn carrière lijdt Cornelis regelmatig aan geldgebrek. Zo leent hij in maart 1769 225 gulden van de apotheker Everhardus ten Bosch; in 1770 leent hij 160 gulden van ene Arnoldus Sneek en in juli 1774 nog eens 400 gulden van ene Willem Mulder, waarbij zijn mede-procureurs Jan Klemmé en Jan Jacob Kruijder borg staan. Hij is dan nog maar net notaris.

In juni 1775, kort na de dood van zijn vader, neemt Cornelis samen met zijn broer en zijn moeder een tweede hyptheek van ƒ 1100,- op het huis aan de Elizabethstraat. Zij gebruiken het als onderpand voor een lening van Engelina Geerling. Heel merkwaardig is een lening van 300 gulden in augustus 1776 van Willem Brouwer. Voor de notaris verschijnen Cornelis en... Wilhelmina Raven, ‘echtelieden’ volgens de notaris. Wilhelmina tekent ook duidelijk met ‘W. Raven’. Het enige wat ik kan bedenken is dat de notaris een fout heeft gemaakt. Wilhelmina is Cornelis’ schoonzus, die vermoedelijk deze keer is meegekomen om haar onderpand te tonen: een obligatie van 300 gulden ten name van de voogden van de momberkamer, ‘als voogden over de kinderen van Arjen Goudoever’.

Nog in 1778 leent hij 399 gulden van ‘monsr.’ Gijsbertuis Bouter. Pikant detail: bij de laatste lening staat zijn moeder Johanna van Knaapen borg! Voor de terugbetaling van beide leningen neemt hij ruim de tijd. Uit een testament van zijn tweede schoonmoeder Maria van der Heuvel blijkt dat het echtpaar Duker-Raven een som van ongeveer 400 gulden bij haar hebben uitstaan. Bij haar dood wordt dat kwijtgescholden. Hun kinderen erven van mevrouw Van der Heuvel enkele gouden sieraden met diamantjes.

In 1777 is hij samen met zijn vrouw getuige bij de doop van Catharina Elisabeth Geijsbeek te Amsterdam, de dochter van Pieter Gerardus en Maria Witsen. Pieter is het onechte kind van tante Geertruy van Knapen, geboren in agustus 1749.

Cornelis (Kees) richt op 2 december 1768 zijn notarispraktijk op en legt op de 15e zijn eed af. Zijn praktijk eindigt in 1803. Terwijl zijn broer Petrus een aardig fortuin bijeengaart, lijkt Cornelis het niet breed te hebben: ‘Mon frère n’a autre chose au monde que les appointements de sa charge, et doit à sa mort necessairement laisser sa famille & ses enfants au dépourvu’, meldt Petrus in een brief van augustus 1805. Toch moet Kees als secretaris van het gerecht en notaris zo’n 2000 gulden per jaar verdiend hebben. Tot het huwelijk van Petrus was Cornelis diens enige erfgenaam, maar gezien het geklaag van Antje, Petrus’ echtgenote, is het de vraag of de familie uiteindelijk wat gekregen heeft.

Volgens AC Raven (kleinzoon van zijn zwager Jan Wermerus) is er op een testament dat op 13 oktober 1779 door Cornelis gepasseerd is het wapen te zien: drie eenden. Dit is niet te vinden in het Notarieel Archief.

Op 8 mei 1792 koopt Cornelis Arnoldus Duker een vijfde van een huis aan de westzijde van de Lange Jufferstraat, tegenover het Apostelgasthuis (nog nakijken in de Decreetboeken). In de andere delen van het huis woont Jonkheer van Everdingen. Toch lijkt het er niet op dat hij daar gaat wonen, want vele jaren lang is zijn praktijk gevestigd aan de Oudegracht, tussen de Bakkerbrug en de Jansbrug.

Wordt op 27 juli 1795 benoemd tot secretaris van de Raad van Rechtspleging (Dagblad van het Gerecht Utrecht, 4 juli 1803, ook in een akte uit 1794) en is tevens lid van het Comité van Algemeen Welzijn. In 1799 staat hij op de groslijst van potentiële leden van het Departementaal Gerechtshof van de Rijn. Toch ontvangt hij ook in deze tijd nog jaarlijks 1500 gulden van zijn meer bemiddelde broer. Ook de promotie van zijn zoon Arnold (500 gulden) moet worden betaald door Petrus.

Op 9 september 1803 laat hij samen met zijn vrouw een testament opmaken door notaris Van Buuren. Hij legateert aan zijn zoon Arnold al zijn kleding en sieraden, waaronder een gouden snuifdoos en zijn ’gouden repetitie horologie met ’t gouden cachet en dito sleutel’. De vier zusters mogen alle kleding en sieraden van Agatha verdelen. Tekst in overlijdensakte: ‘Aangebragt den 19 van lentemaand 1810: Janskerk, de Heer Secretaris Cornelis Arnoldus Duker, op de Oudegragt. Laat na zijn vrouw, meerder- en minderjarige kinderen. Bijgezet, ƒ 38,-,-.’ Dat ‘minderjarig’ moet men ruim nemen in de 18e eeuw: de jongste is al 19! Op de Oudegracht 63, bij de Bakkerbrug, woont hij dan al een tijdje, zeker sinds 1782. Daarvoor (in 1781) woonde hij op de Breestraat.

Gedoopt:
in de Domkerk. Gezin woont ‘bij de Weesbrug’

Overleden:
‘na een Zinking Koorts’; de overlijdensadvertentie noemt 8 maart als datum.

Cornelis getrouwd Agatha RAVEN op 21 jul 1771 in Utrecht. Agatha (dochter van Cornelis RAVEN en Aletta VAN OOSTROM) is geboren in mrt 1751 in Weesp; is gedoopt op 4 mrt 1751 in Weesp; is gestorven op 13 feb 1812 in Utrecht. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

In 1768 promoveert Duker aan de Universiteit van Utrecht bij de briljante letterkundige en politiek activist (voor de Oranjepartij) Rijklof Michael van Goens. De Utrechtse boekhandelaar Johannes Broedelet publiceert zijn ‘Dissertatio de Simonide Ceo. poeta et philosopho.’ Uit inscripties van Duker in de alba amicorum van IJsbrand van Hamelsveld (hoogleraar theologie) en Marcellus Baerselman (student), beide uit 1765, blijkt dat zijn studie onder de faculteit ‘theologie’ viel.

Op 11 september 1773 promoveert hij aan dezelfde universiteit onder Tydeman op de these ‘De Caede stupratoris pudicitiae tuendae omnino licita’. In hetzelfde jaar vertaalt hij het bekende kentheoretische werk van James Beattie (1735-1803), getiteld ‘Verhandeling over de natuur en onveranderlykheid der waerheid, in tegenstelling der sophistery en twyfelaery’ (een verdediging tegen het scepticisme van David Hume, oorspronkelijk gepubliceerd in 1770).

Bewapend met twee studies probeert Duker hierna zijn weg te vinden in staatkundige betrekkingen. Wat hij direct na de laatste studie doet, is onbekend. Maar in 1778 heeft ene baron van Lijnden een leuk baantje voor hem: secretaris bij zijn broer, die gezant is aan het hof van Zweden. Hij vraagt zijn oude leermeester Van Goens - die nu Raad is in de Utrechtse vroedschap - om te zijner gunste te spreken. En dat lukt. Begin augustus 1778 arriveert hij in Stockholm, na een turbulente zeereis. Hij is niet zo erg te spreken over het land; het is er duur en de vrouwen zijn lang niet zo knap als wordt verteld, maar wel heel galant en koket. En hoewel hij al 32 jaar is, vindt hij zichzelf nog erg onwennig in ‘le grand monde’ van het Hof.

Helaas dreigt hij in mei 1781 zijn aardige betrekking alweer te verliezen. Andermaal klopt hij aan bij Van Goens, die echter als fel orangist wel wat anders aan zijn hoofd heeft. Zijn oude vriend Mathijs Tinne, eerste commies van de griffie, steekt hem de helpende hand toe. Op een jaarloon van duizend gulden mag hij secretaris worden van de graaf van Wassenaer Turckel, die op het punt staat naar Wenen af te reizen. Als zaakgelastigde blijft hij na het vertrek van Van Lynden in Stockholm tot de aankomst van de nieuwe gezant Van der Borch in mei 1782. In de herfst van 1782 reist hij af via Holland naar Wenen, onder voortdurende stortbuien die hem ertoe brengen zijn reis waar mogelijk te onderbreken. De ontvangst is nog erger dan de reis. De graaf keurt hem nauwelijks een blik waardig, introduceert hem bij helemaal niemand en brengt alleen de saaiste klusjes naar Duker.

Een jaar later, in 1783, maakt hij een veel interessanter reis. In het gevolg van Carel de Vos van Steenwijk reist hij als secretaris van P.J. Backer mee naar Amerika om laatstgenoemde als eerste ambassadeur in de Nieuwe Wereld te installeren. Het is een zuiver patriots gezelschap, hoewel ook de orangist G.K. van Hogendorp meereisde. Op een apart schip, dat wel.

Vanaf mei 1789 is Duker raad-fiscaal (een soort politiecommissaris) van Demerary, een kolonie in het huidige Guyana, in dienst van de West Indische Compagnie. Standplaats Stabroek. De kolonie is na een kortstondige bezeting door de Engelsen weer in handen van de Nederlanden, en vermoedelijk moet Duker orde op zaken stellen. Hij valt met zijn neus in de boter. Nog maar net aangekomen, helpt hij in eigen persoon mee een opstand van de slaven te bedwingen en de schuldigen te vonnissen. De revolte brak uit - na weken van geheime voorbereidingen - op de plantage De Uitvlugt van Johan Frederik Boode, Dukers latere schoonvader. 36 Slaven moeten hun rebellie bekopen met de dood; de meesten van hen worden levend geradbraakt, waarna hen het hoofd wordt afgehakt en op palen gespiest. De overigen worden gewoon opgehangen. Petrus is erg trots op deze voortvarende actie, die hem in zijn ogen neerzet als een onverbiddellijke scherprechter. Bovendien kan hij een factuur indienen van 4300 gulden, terwijl hij rekende op zo’n 2000.

Na een goede tien jaar bevalt het baantje hem minder. Hij zou liever weer in de Republiek werken, ook al omdat in zijn ogen een ambassadeur of diplomaat niet te oude zou moeten zijn. Zijn broer Cornelis, die vanuit Utrecht onder meer zijn financiële zaken behartigt, heeft steeds meer moeite de wissels van Petrus te innen. De Franse overheersing ruïneert zijn handel; de halve plantage (‘Turkije’, de andere helft is van Mathijs Tinne) waarin hij inmiddels geïnvesteerd heeft brengt bij lange na niet op waarop hij hoopte. En als hij in 1798 via Newark en New York naar huis wil, kan hij als Nederlands ingezetene met Engelse betrekkingen niet eens een plaats op de boot bemachtigen.

In 1801, als hij bij toeval even in Utrecht verblijft, weigert hij een wissel van 200 pond te accepteren van een Engelse handelsmaatschappij. Ook weigert hij zijn adres in London op te geven aan de deurwaarder.

In 1802 trouwt hij met Antje Boode, waardoor hij ineens 315 duizend gulden rijker wordt, maar het helpt niet veel. De briefwisseling met zijn vrouw verloopt nogal stroef. Antje is ziekelijk en klaagt over Dukers contacten met de familie Van Slingeland – die zij hooghartig vindt – en vooral de weduwe Hesseling. Na de ontijdige dood van zijn echtgenote raken Dukers financiële reserves uitgeput. Op allerlei manieren probeert hij te krijgen waar hij recht op heeft, bijvoorbeeld het geld van zijn helft van de plantage Turkije die hij verkocht heeft aan Mattijs Tinne. Ook de plantage Cornelia Ida brengt niet op wat men ervan zou verwachten. De oorlog gooit roet in het eten, de koffieoogsten zijn niet riant en Duker raadt zijn beheerders aan zo veel mogelijk bananenbomen aan te planten. Later komt zijn stiefzoon Frits, die mede de plantage beheert, met het plan er een suikerplantage van te maken. Dat rendeert immers veel beter. Om zijn toestand nog erger te maken, wordt hij vanaf 1814 gekweld door een ernstige oogziekte, die hem het lezen en schrijven moeilijk maakt. Uiteindelijk zou hij vrijwel blind worden.

Vanaf 1816 is zijn leven minder overzichtelijk. Waarschijnlijk wordt hij benoemd tot ambassadeur te Londen en wordt hij opgenomen in de familie Luden via zijn dochter Nancy. Hij verhuist naar de Keizersgracht nabij Felix Meritis. Zijn overlijdensakte is niet gevonden in de BS van Amsterdam. Volgens een document over de vererving van de plantage Cornelia Ida moet hij op 5 mei 1834 een testament hebben opgemaakt. Volgens de ’Verantwoording van de nagalaten boedel’ van Duker was zijn aandeel in de plantage bij zijn overlijden ruim 130 duizend gulden waard, en had hij daarnaast nog 46 duizend in effecten en obligaties, en 37 duizend in gereed geld liggen.

Dukers biografie, met name in het licht van zijn koloniale betrekkingen, is beschreven in een artikel in Spiegel Historiael door W.F. Lichtenauer. Zijn portret in de RKD-database: IB00114659. Er bestaan nog een medaillon, waarschijnlijk vervaardigd in Londen, en twee olieverfschilderijen. Eind twintigste eeuw waren die in bezit van PG Duker te Den Helder en mevrouw Brandt in Aerdenhout.

Gedoopt:
In de Domkerk. Moeder genoemd ‘Van Kapen’

Petrus getrouwd Anna Catharina BOODE op 13 mrt 1802. Anna (dochter van Johan Berend Christoffer Frederik BOODE en Anna Maria HEISEN Straussen VAN VROOM) is geboren op 24 feb 1767 in Essequibo (Guyana); is gedoopt op 24 mrt 1767 in Essequibo (Guyana); is gestorven op 18 okt 1808 in Amsterdam; is begraven op 22 okt 1808 in Amsterdam. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Helemaal zeker is het niet dat Regina als baby is overleden! Op de aangegeven datum wordt ‘het kind van Arnoldus Duker’ begraven, en ik neem aan dat zij het is geweest.

Gedoopt:
In de lijsbethstraat

Begraven:
Begraven van de armen, fl. 1,-!

Aantekeningen:

Gedoopt:
‘In de Elizabethstraat’

Begraven:
Kosten fl. 1,-

Aantekeningen:

Gedoopt:
In de Buurkerk. Get: Johanna van Knapen

Aantekeningen:

Gedoopt:
Jacobikerk. Get: Maria van den Heuvel (weduwe Cornelis Raven)

Overleden:
aan de gevolgen ‘eener nieteerende Ziekte’

Maria getrouwd Mr. Jan Frederik AMMON op 6 jul 1797 in Utrecht. Jan is geboren in 1759; is gestorven op 12 nov 1803. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Roepnaam ‘Nol’ of ‘Nolio’. Promoveert bij Mr. Cornelis De Rhoer (1751-1821, Universiteit Utrecht, hoogleraar in de letteren) op een algemeen juridisch onderwerp, 9 juli 1800. Hij overleed zeer jong door ’een uitteerende Ziekte van meer dan 6 Maanden’, zoals zijn weduwe liet weten in de rouwadvertentie vanuit Alphen. Als hun dochter geboren wordt, in juni 1804, woont het paar ’op ’t huis Panderen, by Koudekerk’. Er heeft inderdaad eeuwenlang een grote buitenplaats bestaan langs de Rijn die Paanderen heette, waar later ook een tegelbakkerij was gevestigd. Ik neem aan dat het stel er een kamer huurde. In de Leydse Courant van 21 februari 1791 Wordt ’het slot van Paanderen’ te huur aangeboden door een zekere mijnheer Leyendecker uit Leiden. Hij omschrijft het oord (met maar liefst 25 morgen grond) bescheiden als een ’aangenaam buitenplaatsje, […] voorzien van een logeabel Heeren-Huyzinge, waarin verscheide ruime vertrekken’.

Geboorte:
Nog verifiëren in bron!

Gedoopt:
in de Jacobikerk

Arnoldus getrouwd Willemina VAN DER CHIJS op 23 mei 1802 in Delft. Willemina (dochter van Pieter VAN DER CHIJS en Margaretha HOOGERSCHEID) is geboren op 21 sep 1777 in Delft; is gedoopt op 1 okt 1777 in Delft; is gestorven op 30 apr 1842 in Buren. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Roepnaam ‘Antje’. Om onbekende redenen ontvangt zij uit het legaat van ene Cornelia C.W. d’Ablaing Giessenburg tot Burggravesteijn een som van 10 duizend gulden ineens bij haar huwelijk. Als juffrouw kreeg zij uit hetzelfde legaat een som van tweehonderd gulden per jaar.

Op het moment dat haar echtgenoot overlijdt, 21 januari 1800, is Aletta zeven maanden zwanger. Een halfjaar daarna machtigt zij oom Jan Wormerus Raven, die dan in Den Haag woont, en haar zwager Handrik König om haar huis aan de Veerkade in Den Haag te verkopen. Woont in 1813 (volkstelling) aan de Oudegracht te Utrecht, vermoedelijk met haar zuster Maria.

Aletta getrouwd George KÖNIG in feb 1798 in Utrecht. George is geboren in 1764; is gestorven op 21 jan 1800 in Den Haag. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Bij het overlijden beschreven als ‘het kind van notaris Arnoldus Duker, op de Oudegragt bij de Bakkersbrug’. Laat na haar vader en moeder

Gedoopt:
Getuige ‘vader Mr. Petrus Gerardus Duker, tans in Engeland’

Aantekeningen:

In haar jeugd getooid met de roepnaam ‘Pietje’. Haar huwelijk met Laurens Kuijper is bij mijn weten de eerste duidelijke connectie tussen de Dukers en de kring van remonstranten. Haar oom Petrus Gerardus rekent al wel een ‘Kuijper’ onder zijn kring van intimi.

Bij het huwelijk zijn de getuigen Adriaan Zwartendijk – de zijdefabrikant, de man van Laurens’ tante Elizabeth – en Hendrik Flaes, de schoonzoon van die oom en tante. Daarnaast is Johan Simon Gobing getuige, een collega van Laurens bij het Vredesgerecht. De vierde getuge is Johannes Jacobus Montanus, een advocaat van 38 jaar die op Neude woont. Het ziet ernaar uit dat geen enkele getuige van Dukers kant komt!

In haar overlijdensakte wordt Pietje particuliere genoemd.

Gedoopt:
Get: Petrus Gerardus Duker

Petronella getrouwd Dr. Laurens KUIJPER op 26 aug 1812 in Utrecht. Laurens (zoon van Dr. Laurens KUIJPER en Agneta Wijna WELSING) is geboren op 9 jan 1788 in Utrecht; is gedoopt in in Utrecht; is gestorven op 11 jun 1836 in Amsterdam. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

‘Antje’. Woont om onbekende redenen in 1802 in IJsselstein. In 1813 (volkstelling) woont zij weer in Utrecht, aan de Oudegracht in (vermoedelijk) hetzelfde pand als haar zuster Petronella.

Gedoopt:
Getuigen: Jan Wormerus Raven en Anna Wilhelmina Hattinga

Overleden:
Overleden als ‘mejuffrouw’, dus waarschijnlijk ongetrouwd.

Aantekeningen:

Roepnaam ‘Nancy’.

Er is iets vreemd aan de hand met Anna Catharina. Op 31 augustus 1803 wordt een Anna Catharina Boode gedoopt in de Waalse kerk te Amsterdam, dochter van PG Duker en AC Boode. Zij blijkt reeds op 2 januari van dat jaar geboren te zijn! Ook eigenaardig is dat zij ten doop wordt gehouden door de moeder. Het lijkt erop dat vader (als hij al echt de vader is) nog in Demerary verblijft. Nog vreemder is dat haar moeder in een brief van 8 augustus 1805 aan Duker of de kinderen ‘nog niet de uwe zijn geworden. U heeft de plaats opgevuld van hem die zij hebben verloren.’ Desondanks kan Nancy geen kind zijn van meneer Bert, de overleden eerste echtgenote van haar moeder. Al in maart 1802 trouwde Antje Boode immers al met Duker. Vermoedelijk is er gesmokkeld met de geboortedatum om Nancy alsnog een levende vader te geven.

In haar overlijdensakte wordt Anna Catharina wél omschreven als ‘dochter van wijlen Petrus Gerardus Duker en wijlen Anna Catharina Boode’, en geboren te Amsterdam.

Nancy ligt begraven in de Buitenlandvaarderskapel van de Oude kerk te Amsterdam (nr. 24), in een graf dat eigendom is van Joost van Eybergen. Het graf behoorde oorspronkelijk toe aan de familie Luden, maar werd later overgenomen door de familie Bert.

Geboorte:
AC Raven noemt 24 jan 1802 als geb. datum, maar toen waren haar ouders nog niet getrouwd

Gedoopt:
In de Oude Waalse Kerk, door Pierre Daniël Huet. Ten doop gehouden door de moeder.

Overleden:
AC Raven meent: 17 mei 1853. Zucht..

Begraven:
Graf in de Buitenlandvaarderskapel van de Oude Kerk, nr. 24

Anna getrouwd Johannes LUDEN op 10 apr 1823. Johannes (zoon van Jacob Hendrik LUDEN en Susanna Anthonia LUDEN) is geboren op 5 apr 1792; is gestorven op 22 jan 1868. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Gezin/Partner: VAN AFFELEN VAN VORDEN. is gestorven in 1841. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

’Piet’, ‘geboren te Oudts bij Alphen’ IDe BS Oudshoorn meldt echter ‘Petrus Gerardus, 2/31 Aug. 1806, komt van Alphen’, dus zal ws. toch in Alphen geboren zijn, Uitzoeken. Zijn huwelijksakte met Van Walsem meldt gewoon ‘Alphen’. In zijn prille jeugd ‘Pietje’ genoemd.

In 1827 woont Piet al op kamers en werkt hij voor een ’patroon’, waarmee hij 75 gulden per kwartaal verdient. Daarnaast stopt zijn familie hem een paar tientjes per maand toe. Hij dineert regelmatig bij (aangetrouwde) familieleden, soms bij oom Duker in Amsterdam of samen met de laatste bij de steenrijke familie Luden. Dat vindt hij minder geslaagd, want naast reiskosten en fooien moet hij bij zo’n gelegenheid ƒ 3,50 uitgeven aan ’gedwongen fraayheid’. Zijn inschrijving voor de Nationale Militie is bewaard gebleven. Hij werd uitgeloot, maar als in 1830 de spanningen tussen de noordelijke en zuidelijke Nederlanden oplopen, neemt hij vrijwillig dienst. Volgens gegevens in het archief was hij vrijwillig schutter (flankeur) bij de 1e Compagnie, 1e Bataillon, 1e Afdeling Mobiele Noord-Hollandse schutterij vanaf oktober 1830. Als zodanig nam hij deel aan de Tiendaagse Veldttocht (2-12 augustus 1831). In een dagboekje bijgehouden van 14 juni tot 6 oktober beschrijft hij zijn wel en wee in het leger. Van diezelfde campagne zijn tekeningen bekend van zijn broer Kees (Cornelis Agathus). In 1839 verliet hij de schutterij, maar al veel eerder, in 1833, de actieve dienst.

Als hij voor de eerste maal trouwt, in 1834, is hij al notaris in Enkhuizen. Zijn eerste vrouw overlijdt al op 46-jarige leeftijd. Hij blijft zitten met vier onmondige kinderen, de jongste is pas één jaar. Gelukkig voor hem komt het jonge nichtje van zijn overleden vrouw hem bijstaan in het huishouden. Hij ontwikkelt al snel warme gevoelens voor de vrouw, maar zij is verloofd met ene Bechtold, een Duitse jongeman. Het wordt Piet duidelijk dat zij niet veel om die jongeman geeft. In maart 1847 trekt hij de stoute schoenen aan en schrijft haar moeder (zijn schoonzus Christiina) dat Arnoldina maar even bij hem weg moet en met haar moeder en oudere zus bespreken wat te doen. De uitkomst is duidelijk: al in 1848 trouwt hij met haar.

22 september 1846: PG dient een onderhandse inventaris ter depot aan, hoogstwaarschijnlijk in verband met zijn plannen om opnieuw te trouwen na de dood van Huberta van Walsem. Van haar nalatenschap heeft hij recht op 1/4 gedeelte. De inboedel wordt geschat door Gerardus Pieter Nijhoff, makelaar, kandidaat-notaris en goede bekende. Getuige is Johan Martin van Walsem, hervormd predikant te Lekkerkerk en ‘bij familieraad’ op 15 september 1846 benoemd tot toeziend voogd door PG’s broer, rechter te Hoorn. De inboedel is 1442 gulden en 50 cent waard, de gouden en zilveren voorwerpen zijn 344 gulden en 28 cent waard. De Dukers hielden vinken in een kooitje, rookten graag een pijpje (het huis staat vol met kwispeldoors en tabakskistjes) en deden graag een spelletje (omber en schaak). De zieke echtgenote lag waarschijnlijk op de voorste bovenkamer dood te gaan, want daar vinden we injectiespuiten, ballonnen en nog meer kwispeldoors.
De Akte meldt voorts dat Duker flink wat geld had belegd in obligaties, aandelen en leningen. Bijna al deze transacties kwamen tot stand tussen 1843 en 1846, waaronder een obligatie van 11.000 gulden uit juli van dat jaar. Ik vermoed dat er veel geld vrijkwam na het overlijden van zijn moeder Willemina van der Chijs in 1842.

Uit dezelfde akte blijkt dat Duker als stedelijk ontvanger van Enkhuizen zeshonderd gulden per jaar verdiende, waarvan hij de helft afstond aan de weduwe van zijn voorganger, J. Ris. Naast zijn beide functies was Duker tevens secretaris van de schoolcommissie. Als notaris is Duker een vooraanstaand figuur in Enkhuizen. Hij is onder andere lid van de Plaatselijke Schoolcommissie en (vanaf 1861) regent van het Gereformeerde Weeshuis, als opvolger van H.J. Kleijnhens. Zowel Piet Duker als Koos de Wit zijn lid geweest van het Genootschap Oecomenia Enchusana. Het Genootschap telde vrijwel alle notabelen van Enkhuizen onder zijn leden en begunstigers.

Correspondentie van familieleden – aanwezig in het familiearchief – toont dat de kinderen met elkaar omgingen als broers en zussen. Een gedicht (in een volwassen hand) ter gelegenheid van Piets vijftigste verjaardag in 1856 noemt als ’sprekers’ Willem en Bertha, en in het laatste couplet Arnold, Mina, Johan, Pieter en Agatha. Sympathiek detail: in november 1848 overlijdt een vriendin van het echtpaar Duker-van Heemskerck, mevrouw Cornelia Maria Schroot, in hun huis. Kennelijk hebben zij haar liefdevol verpleegd.

Als Piet in 1869 overlijdt, bezit hij twee huizen in Enkhuizen (Oude Westerstraat 169 en Torenstraat 1158) en een ligplaats voor een boot aan het Hoenderpad. Zijn erfgenamen kunnen bijna 57 duizend gulden verdelen, waarvan de weduwe de helft ontvangt. Notaris Van Slogteren neemt zijn praktijk over, nota bene in zijn eigen huis.

Petrus getrouwd Arnolda Johanna VAN HEEMSKERCK op 2 aug 1848 in Enkhuizen. Arnolda (dochter van Willem Frederik VAN HEEMSKERCK VAN BEEST en Christina Johanna VAN WALSEM) is geboren op 6 jun 1820 in Doesburg; is gestorven op 30 sep 1910 in Enkhuizen. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Petrus getrouwd Huberta Johanna VAN WALSEM op 22 okt 1834 in Buren. Huberta (dochter van Johan VAN WALSEM en Arnolda Johanna SCHIRMER) is geboren op 16 nov 1804 in Lienden; is gestorven op 22 jun 1846 in Enkhuizen. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

‘Kees’. Hij studeerde aanvankelijk aan het Athenaeum Illustre te Amsterdam, maar kon daar geen examen afleggen. Op 16 mei 1823 liet hij zich als student inschrijven aan de Universiteit van Utrecht. In juni 1828 promoveerde hij daar cum laude op de dissertatie ‘Disputatio juridica inauguralis, de rescissione emptionis venditionis ob vilius pretium [...]’. Vermoedelijk is hij ook de C.A. Duker die in een berichtje in de Nederlandsche Staatscourant genoemd wordt als kapitein in de Noord-Hollandse mobiele schutterij. In elk geval nam Kees net als zijn broer Piet deel aan de Tiendaagse Veldtocht in augustus 1831. Hij maakte er tekeningen van een batterij van de Noord-Hollandsche Schutterij in en rondom Breda.

In 1838 benoemd tot lid van de arrondissementsrechtbank van Hoorn. Hij was ook in die stad lid van de Rederijkerskamer. Dichten en tekenen waren zijn grote liefhebberijen. Na zijn dood verkochten zijn erfgenamen het gezinshuis aan de westzijde van het Groote Noord te Hoorn (wijk 4, nr 16) groot twee roeden en 70 ellen) voor ƒ 3000 aan de ’galanterieënkoopman’ Johann Wille uit Amsterdam.

Niet opvallend in de Dukerfamilies: alle drie zijn kinderen bleven ongehuwd. Er bestaat van hem een olieverfschilderij dat aan het eind van de 20e eeuw in handen was van PG Duker in Den Helder.

Geboorte:
Geboren in het huis van grootvader Cornelis Duker te Utrecht; het gezin woonde te Alphen of Oudshoorn.

Cornelis getrouwd Eva RIS op 23 nov 1838 in Enkhuizen. Eva (dochter van Dirk Pieter RIS en Clara Margaretha VAN RIJNEVELD) is geboren op 19 mrt 1805 in Enkhuizen; is gestorven op 18 jun 1883 in Utrecht. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

De geboortedatum van Margot is 15 juni in de familieadvertenties, maar 13 juni in de DTB-inschrijving. Ook een advertentie in de Opregte Haarlemsche Courant meldt 13 juni. Haar naam is bekend uit de brieven van oudoom Petrus Gerardus Duker: ‘Margootje van Nolio groeyt aardig op; en de kleijne Kees is zoo sterk en gezond als mogelijk is’, meldt hij in augustus 1805. Helaas ontbreekt daarna elk spoor van haar.

Geboorte:
In advertentie 15 juni, ‘op ‘t huis Panderen’

Gedoopt:
Getuige: Margaretha van der Chijs

Aantekeningen:

Als kind wordt Agneta ’Niesje’ genoemd. Volgens de kleinzoon van haar tante Anna Catharina Duker bezat deze dame een borstbeeldje van Petrus Gerardus Duker.

Agneta getrouwd Mr. Meindert WIARDI BECKMAN op 24 jun 1841 in Rijswijk. Meindert is geboren op 16 jan 1795 in Amsterdam; is gestorven op 8 apr 1863 in Den Haag. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Gezin/Partner: Elsje, Machielse. Elsje is geboren in 1600; is gestorven in 1650. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Henriëtte getrouwd Jonkheer Jan Jacob DE GEER VAN RIJNHUIZEN op 22 mrt 1855 in Amsterdam. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Anna getrouwd Jonkheer Gaspard Louis François VAN KINSCHOT op 25 mrt 1858. Gaspard is geboren op 31 mei 1811; is gestorven op 24 dec 1865. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Geboorte:
Volgens inleider van archief-Luden 1824

Aantekeningen:

Ook ‘Maurice’. Studeerde rechten in Utrecht en werd in 1856 rechter bij het kantongerecht van Amsterdam. Vanaf 1890 administrateur van het kantoor ‘The Cornelia Ida Estate Company Ltd’ dat de exploitatie verzorgde van suikerplantages te Demerary.

Hendrik getrouwd Marie Louise CRAEIJVANGER op 5 mei 1854 in Utrecht. Marie (dochter van Lodewijk CRAEIJVANGER en Maria Alexandria KENNEDIJ) is geboren op 28 mrt 1824 in Utrecht; is gestorven in 1908. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Louise getrouwd Jonkheer Albert Laurens Eliza RAM op 8 dec 1853 in Amsterdam. Albert is geboren op 7 jan 1827. [Gezinsblad] [Familiekaart]