| Aantekeningen |
- In mei 1896 schrijft hij nog aan zijn grootmoeder Jans de Ridder-Rappard dat hij zich erop verheugt na zijn overgangsexamen en dan in dienst te gaan: ’Ik heb er erg veel zin in, zoldaat te zijn is altijd een van mijn grootste verlangens geweest.’ Op 7 juli van datzelfde jaar schrijft zijn vader een verzoek aan de hoofdofficier voor het reservekader om zijn zoon vrij te stellen van een reeks examenonderdelen. Hij verleent toestemming Arnold zes jaar lang te registreren als reserveofficier. Maar in dezelfde brief wordt eens te meer duidelijk dat de gezondheid van zijn vader te wensen overlaat en dat hij erop moet rekenen dat hij de apotheek over moet nemen: ’Wat is het toch naar, dat Vader altijd zoo sukkelt.’
In 1898 slaagt hij voor het eindexamen HBS te Utrecht. Daarna gaat hij studeren in Amsterdam, wat hem eerst niet gemakkelijk afgaat, maar later goed lijkt te lukken. Hij is in de kost bij een pension of hospita aan de Prinsengracht 319, vlak bij de Westertoren. In zijn brieven naar huis toont hij zich een gepassioneerde, intelligente man die over allerhande zaken een mening heeft en veel leest.
Al heel jong, direct na de dood van zijn vader (1904), moet hij inderdaad het bedrijf gaan leiden. Arnold is nog maar net geslaagd voor zijn apothekersdiploma, in juli 1903. Hij is assistent aan het scheikundig laboaratorium van de universiteit in Amsterdam. Hij toont zich een betrokken apotheker. Op het gebied van hygiëne en ziekenzorg nam hij een centrale plaats in het dorp in. Behalve de beide apotheken (aan de Kerkbrink en de Bosdrift) bestuurt hij een opleiding voor apothekersassistenten, die hij zelf had opgericht. Düker is secretaris van de Gezondheidscommissie, bestuurslid van de Vereeniging voor Wijk- en Ziekenverpleging, penningmeester van het Witte Kruis Hilversum – net als zijn vader – en commissielid bij herstellingsoord Heideheuvel. Daarnaast heeft hij een groot aandeel in de oprichting van de Hygiënische Melkinrichting. Arnold noemt zichzelf socialist en is een fel bestrijder van alcoholisme.
Hij trouwt met Corrie Pliester, een muziekpedagoge. De familie was al met de Dukers bevriend. Toch ging de relatie niet onder een goed gesternte van start. In november 1900 beklaagt Arnold zich in een brief zijn moeder over pa Pliester, die geen toestemming wenst te geven. Ook vader Van Heemskerck Düker is voorzichtig. Is Corrie wel de juiste vrouw voor zijn zoon? Arnold zelf twijfelt niet. Het huis aan de Sterrelaan waar het gezin in Hilversum gaat wonen, noemt hij Arcoduplie (Arnold en Cornelia Düker-Pliester).
Op 54-jarige leeftijd maakt hij een eind aan zijn leven. Zijn dood wordt veelal als ’plotseling’ aangeduid, maar een In Memoriam van de Rotaryclub meldt dat ’wij wisten dat een zware strijd zijn leven verontrustte en dat hij daarom ons zijn gezelschap onthield.’ De rotarians omschrijven Arnold als een harde werker ’te teer misschien voor het lot dat hij dragen moest’ en als ’uiterst beweeglijk van aard’. hij behoorde ’niet tot de halven of de lauwen’ maar was een ’kinderlijk en toch volledig mensch’. Arnold werd begraven op de Noorderbegraafplaats in Hilversum. Mevrouw Frima beheerde de apotheek tot na de oorlog. [3]
|
1878 - 1932 (54 jaar)
