Aantekeningen:

Adverteert in de Leeuwarder Courant als ‘restaurateur van oude en moderne schilderijen’ vanuit de Stefanusstraat 7 in Nijmegen.

Petrus getrouwd Maria Catharina RÖHRMAN op 8 jul 1903 in Nijmegen. Maria is gestorven op 12 mrt 1961 in Nijmegen; is begraven op 15 mrt 1961 in Nijmegen. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Zie over hem: Gedenkboek honderdjarig bestaan der Adelborstenopleiding te Willemsoord 1854-1954 (beschikbaar bij het CBG)

Johan getrouwd Maria BLAAUW op 2 okt 1872 in Nijmegen. Maria (dochter van Jan BLAAUW en Johanna Wilhelmina VAN HEEMSKERCK) is geboren op 31 jan 1848 in Bommel; is gestorven op 28 okt 1900 in Nijmegen. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

In 1880 (overlijden echtgenoot) woont Maria in Nijmegen. De moeder van Maria is een volle nicht van echtgenoot Johan Laurens.

Aantekeningen:

’Piet’, ‘geboren te Oudts bij Alphen’ IDe BS Oudshoorn meldt echter ‘Petrus Gerardus, 2/31 Aug. 1806, komt van Alphen’, dus zal ws. toch in Alphen geboren zijn, Uitzoeken. Zijn huwelijksakte met Van Walsem meldt gewoon ‘Alphen’. In zijn prille jeugd ‘Pietje’ genoemd.

In 1827 woont Piet al op kamers en werkt hij voor een ’patroon’, waarmee hij 75 gulden per kwartaal verdient. Daarnaast stopt zijn familie hem een paar tientjes per maand toe. Hij dineert regelmatig bij (aangetrouwde) familieleden, soms bij oom Duker in Amsterdam of samen met de laatste bij de steenrijke familie Luden. Dat vindt hij minder geslaagd, want naast reiskosten en fooien moet hij bij zo’n gelegenheid ƒ 3,50 uitgeven aan ’gedwongen fraayheid’. Zijn inschrijving voor de Nationale Militie is bewaard gebleven. Hij werd uitgeloot, maar als in 1830 de spanningen tussen de noordelijke en zuidelijke Nederlanden oplopen, neemt hij vrijwillig dienst. Volgens gegevens in het archief was hij vrijwillig schutter (flankeur) bij de 1e Compagnie, 1e Bataillon, 1e Afdeling Mobiele Noord-Hollandse schutterij vanaf oktober 1830. Als zodanig nam hij deel aan de Tiendaagse Veldttocht (2-12 augustus 1831). In een dagboekje bijgehouden van 14 juni tot 6 oktober beschrijft hij zijn wel en wee in het leger. Van diezelfde campagne zijn tekeningen bekend van zijn broer Kees (Cornelis Agathus). In 1839 verliet hij de schutterij, maar al veel eerder, in 1833, de actieve dienst.

Als hij voor de eerste maal trouwt, in 1834, is hij al notaris in Enkhuizen. Zijn eerste vrouw overlijdt al op 46-jarige leeftijd. Hij blijft zitten met vier onmondige kinderen, de jongste is pas één jaar. Gelukkig voor hem komt het jonge nichtje van zijn overleden vrouw hem bijstaan in het huishouden. Hij ontwikkelt al snel warme gevoelens voor de vrouw, maar zij is verloofd met ene Bechtold, een Duitse jongeman. Het wordt Piet duidelijk dat zij niet veel om die jongeman geeft. In maart 1847 trekt hij de stoute schoenen aan en schrijft haar moeder (zijn schoonzus Christiina) dat Arnoldina maar even bij hem weg moet en met haar moeder en oudere zus bespreken wat te doen. De uitkomst is duidelijk: al in 1848 trouwt hij met haar.

22 september 1846: PG dient een onderhandse inventaris ter depot aan, hoogstwaarschijnlijk in verband met zijn plannen om opnieuw te trouwen na de dood van Huberta van Walsem. Van haar nalatenschap heeft hij recht op 1/4 gedeelte. De inboedel wordt geschat door Gerardus Pieter Nijhoff, makelaar, kandidaat-notaris en goede bekende. Getuige is Johan Martin van Walsem, hervormd predikant te Lekkerkerk en ‘bij familieraad’ op 15 september 1846 benoemd tot toeziend voogd door PG’s broer, rechter te Hoorn. De inboedel is 1442 gulden en 50 cent waard, de gouden en zilveren voorwerpen zijn 344 gulden en 28 cent waard. De Dukers hielden vinken in een kooitje, rookten graag een pijpje (het huis staat vol met kwispeldoors en tabakskistjes) en deden graag een spelletje (omber en schaak). De zieke echtgenote lag waarschijnlijk op de voorste bovenkamer dood te gaan, want daar vinden we injectiespuiten, ballonnen en nog meer kwispeldoors.
De Akte meldt voorts dat Duker flink wat geld had belegd in obligaties, aandelen en leningen. Bijna al deze transacties kwamen tot stand tussen 1843 en 1846, waaronder een obligatie van 11.000 gulden uit juli van dat jaar. Ik vermoed dat er veel geld vrijkwam na het overlijden van zijn moeder Willemina van der Chijs in 1842.

Uit dezelfde akte blijkt dat Duker als stedelijk ontvanger van Enkhuizen zeshonderd gulden per jaar verdiende, waarvan hij de helft afstond aan de weduwe van zijn voorganger, J. Ris. Naast zijn beide functies was Duker tevens secretaris van de schoolcommissie. Als notaris is Duker een vooraanstaand figuur in Enkhuizen. Hij is onder andere lid van de Plaatselijke Schoolcommissie en (vanaf 1861) regent van het Gereformeerde Weeshuis, als opvolger van H.J. Kleijnhens. Zowel Piet Duker als Koos de Wit zijn lid geweest van het Genootschap Oecomenia Enchusana. Het Genootschap telde vrijwel alle notabelen van Enkhuizen onder zijn leden en begunstigers.

Correspondentie van familieleden – aanwezig in het familiearchief – toont dat de kinderen met elkaar omgingen als broers en zussen. Een gedicht (in een volwassen hand) ter gelegenheid van Piets vijftigste verjaardag in 1856 noemt als ’sprekers’ Willem en Bertha, en in het laatste couplet Arnold, Mina, Johan, Pieter en Agatha. Sympathiek detail: in november 1848 overlijdt een vriendin van het echtpaar Duker-van Heemskerck, mevrouw Cornelia Maria Schroot, in hun huis. Kennelijk hebben zij haar liefdevol verpleegd.

Als Piet in 1869 overlijdt, bezit hij twee huizen in Enkhuizen (Oude Westerstraat 169 en Torenstraat 1158) en een ligplaats voor een boot aan het Hoenderpad. Zijn erfgenamen kunnen bijna 57 duizend gulden verdelen, waarvan de weduwe de helft ontvangt. Notaris Van Slogteren neemt zijn praktijk over, nota bene in zijn eigen huis.

Petrus getrouwd Huberta Johanna VAN WALSEM op 22 okt 1834 in Buren. Huberta (dochter van Johan VAN WALSEM en Arnolda Johanna SCHIRMER) is geboren op 16 nov 1804 in Lienden; is gestorven op 22 jun 1846 in Enkhuizen. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

’Bertha’

Aantekeningen:

De geboorte van Anna Catharina verliep ‘zeer voorspoedig’, maar desondanks was het arme kind drie maanden later dood.

Aantekeningen:

In 1885, als zijn zoon Johan Wilhelm Henri te horen krijgt dat hij niet in dienst hoeft, dat de datum en plaats van het overlijden van Jan ’onbekend’ is. Maar een typoscript in de eigen collectie vermeldt dat Jan zich na de dood van zijn moeder terugtrok uit de zaak van zijn vader en zich vestigde op ’Strijdhagen te Bemmel, waar zij zich wijdde aan het beheer van zijn bezittingen. Hij zou overleden zijn in Nijmegen, op 24 juni 1877.

Jan getrouwd Johanna Wilhelmina VAN HEEMSKERCK op 31 jul 1839 in Arnhem. Johanna (dochter van Willem Frederik VAN HEEMSKERCK VAN BEEST en Christina Johanna VAN WALSEM) is geboren op 19 okt 1818 in Buren; is gestorven op 17 jan 1899 in Nijmegen. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Johanna nam het initiatief voor de grootse viering van de 85e verjaardag van haar moeder, waaraan wij de gedrukte Feestkrant danken.

Aantekeningen:

Roepnaam ‘Nol’ of ‘Nolio’. Promoveert bij Mr. Cornelis De Rhoer (1751-1821, Universiteit Utrecht, hoogleraar in de letteren) op een algemeen juridisch onderwerp, 9 juli 1800. Hij overleed zeer jong door ’een uitteerende Ziekte van meer dan 6 Maanden’, zoals zijn weduwe liet weten in de rouwadvertentie vanuit Alphen. Als hun dochter geboren wordt, in juni 1804, woont het paar ’op ’t huis Panderen, by Koudekerk’. Er heeft inderdaad eeuwenlang een grote buitenplaats bestaan langs de Rijn die Paanderen heette, waar later ook een tegelbakkerij was gevestigd. Ik neem aan dat het stel er een kamer huurde. In de Leydse Courant van 21 februari 1791 Wordt ’het slot van Paanderen’ te huur aangeboden door een zekere mijnheer Leyendecker uit Leiden. Hij omschrijft het oord (met maar liefst 25 morgen grond) bescheiden als een ’aangenaam buitenplaatsje, […] voorzien van een logeabel Heeren-Huyzinge, waarin verscheide ruime vertrekken’.

Geboorte:
Nog verifiëren in bron!

Gedoopt:
in de Jacobikerk

Arnoldus getrouwd Willemina VAN DER CHIJS op 23 mei 1802 in Delft. Willemina (dochter van Pieter VAN DER CHIJS en Margaretha HOOGERSCHEID) is geboren op 21 sep 1777 in Delft; is gedoopt op 1 okt 1777 in Delft; is gestorven op 30 apr 1842 in Buren. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Gedoopt:
Getuigen: Willemina van Stolburg, weduwe van Martinus Hoogerscheijt

Overleden:
Overleden na een langdurige ziekte (‘keeltering’)

Aantekeningen:

’Jan’. Komt in 1794 van Vierlingsbeek naar Beugen (bij Nijmegen) om daar koster en schoolmeester te worden. IN oktober 1797 levert ook zijn vrouw haar kerkelijke attestatie in. Vanaf oktober 1803 wordt hij beroepen als koster/schoolmeester) in Lienden (Gld). Daar blijft hij tot juni 1805, waarna hij stadsschoolmeester en Frans kostschoolhouder wordt in Buren (Gld.). Daar is hij tevens voorzanger in de hervormde kerk. In november 1812 wordt hij tevens aangesteld als beëdigd vertaler Hollands-Frans voor het kanton Geldermalsen. Hij bleef zijn beroep uitoefenen tot 1 oktober 1843, toen hij al 72 was.

Een anonieme brief weet over hem te melden: ’Hij is van zijn jeugd af Hollandsche en Fransche meester geweest, zijne ouders hebben veel geld nagelaten, zodat hoewel er veel kinderen waren zij tog nog ieder een schone stuiver geerft hebben. Het moet van Walsem van Buren zeer goed gaan, vermits een der zoons als dominé zou studeren en ander is op een militair instituut in Holland, en vermits er verscheidene kinderen zijn moeten zij het nog wel kunnen stellen.’

Op 11 december 1843 vertrok het echtpaar naar Ravenswaay en tweeënhalf jaar later, in juli 1846, vestigden de twee zich in Erichem (een dorpje bij Buren). Daar woonden zij in bij de predikant Corell. Jan overlijdt in het huis van zijn zoon Jacob Arnold, predikant te Vught, bij wie hij tijdelijk verbleef.

Overleden:
Woonachtig te Erichem, Gelderland

Johan getrouwd Arnolda Johanna SCHIRMER op 24 apr 1796 in Beugen. Arnolda (dochter van Johan Martin SCHIRMER en Christina Jacoba WALRAVEN) is geboren op 2 aug 1779 in Mullem, gemeente Sambeek; is gedoopt op 8 aug 1779 in Sambeek; is gestorven op 21 jan 1855 in Erichem. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Gedoopt:
getuigen: Arnoldus Cornelis Walraven en Petronella Walraven-Nolens

Jan getrouwd Maria VAN DE WALL. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Geboren nadat zijn vader ontslag had genomen als kapitein van de landzaten in 1795, toen het leger onder Frans gezag kwam te staan.

Volgens genealogie Huydecoper had deze meneer ‘tot peter en meter de Prins en Prinses van Oranje Nassau’. Vandaar de naam Willem Frederik. Dat klopt wel zo’n beetje: luitenant-kolonel Willem Sybrand had netjes aan de erfprins gevraagd of hij het kind de naam Willem Frederik mocht geven, Hij verbleef op dat moment met zijn gezin in Emmerik, de prins – later koning Willem I – zat in Berlijn. De patriottische kopman Quint Ondaatje beschrijft vervolgens de doopplechtigheid, waarvan hij bij toeval getuige was, in de Haagsche Courant van 4 juni 1796:

’De predikant las vervolgens het Formulier; maar hoe stond ik op te kyken, toen de Man op een doordringende toon deeze woorden van den Preekstoel loet rollen æen wat antwoord gy als Doopgetuige, in de naam van Zyne Doorlugtige Hoogheid, den Heere Prince van Oranje en Nassau?’ en het onnozal wichtjen genaamt wierd, ’Willem Frederik’.’ Hij vraagt wie de vader en de getuige waren aan een bediende. Dat waren dus Van Heemskerck en de beruchte Zuyderas (baron van Heeckeren tot Suyderas). De patriot waarschuwt dat het kind wel in de gaten gehouden moet worden, ’of is in staat om zyne Vaders voetstappen te volgen en braave Soldaaten te corrumpeeren, om zyn peet te volgen en trouweloos aan ’t Vaderland te worden!’

In 1830 woont hij met zijn gezin in Grave, aan de Hoofsche Straat 6. Kennelijk militair bezit, want zijn beide buren zijn majoor.

Willem Frederik is jong gestorven. Van hem is een ontroerend briefje bekend dat pas na zijn dood geopend mag worden. Hij geeft er instructies in voor zijn vrouw, kinderen en naasten. Hij maant hen niet te rouwen omdat dat toch ’tot niets dient’. Hij wil op een open kerkhof begraven worden, niet in een kerk. En voordat zijn vrouw denkt aan hertrouwen, moet zij de adviezen inwinnen van haar ouders, zijn broer Willem George en zijn zwager Van Thielen. Zijn broer Frits en zwagers Van Thielen en Frantzen verzoekt hij zijn geliefde Crisje bij te staan. Zijn overlijdensadvertenties spreken van een ’langdurig lijden’. Hij was al op non-activiteit gesteld.

Geboorte:
om 3 uur ’s ochtends

Gedoopt:
Getuige: Baron van Heeckeren tot Suideras, namens Willem Frederik, erfprins van Oranje en Nassau

Willem getrouwd Christina Johanna VAN WALSEM op 28 jun 1817 in Buren. Christina (dochter van Johan VAN WALSEM en Arnolda Johanna SCHIRMER) is geboren op 30 sep 1798 in Beugen; is gestorven op 19 nov 1888 in Nijmegen. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Eerst de schoonzus,, daarna de schoonmoeder van notaris Duker. Er is voortdurende onenigheid over de juiste naam van deze dame: Christina Johanna, Christina Jacoba (zoals in geboorteakte van zoon Willem Antoni) of Johanna Christina (zoals in de overlijdensakte van Willem Frederik)? De verwarring was bekend bij iedereen: bij de burgerlijke stand kende men haar tweede naam als Johanna, in het doopregister als Jacoba.

’Chrisje’ wordt haar leven lang door iedereen geprezen om haar charme, vrolijke aard en uiterlijke schoonheid. Een anonieme brief over haar herkomst zegt over haar: ’Chrisje word zeer gepreezen en gezegd ene goed humeur te hebben. De kinderen van van Walsem zijn bekend eene zeer fatsoenlijke en huishoudelijke opvoeding genooten te hebben vooral de meisjes zijn zeer huishoudelijk en bedreeven met alle vrouwelijke handwerk. Chrisje is een zeer knap meisje en weet zig zeer wel voor te doen, op geen der meisjes is ooit iets aan te merken geweest.’

Een alleraardigst document steekt de draak met die verwarring en geeft meer inzicht in haar persoonlijkheid. Het is een ’Feestblad’, een kleine krant van 4 pagina’s van zondag 30 september 1883 ter gelegenheid van haar 85e verjaardag gedrukt door Joh. Geradts in Hilversum. In het openingsartikel wordt die naamsverwarring opgevoerd als bron van twijfel: ’Was zij het zelve of was zij zichzelve niet?’ Uit hetzelfde artikel leren wij dat Christina een piepklein vrouwtje moet zijn geweest, maar zeer innemend. Een kleindochter die zichzelf Cor noemt, schrijft zelfs een lang ironisch gedicht over de ’lof der kleinheid’, want zij is zelf ook met een klein kereltje getrouwd (een zekere Arthur Calvert, een Engelse dominee). In Venlo verloor zij haar hart aan Willem Frederik, die voor haar de marine verliet. Het stel woonde in garnizoensstadjes als Nijmegen, Doesburg en Grave. Op haar 85e verjaardag woont Chris in de Vossenstraat 44 te Arnhem.

Christina werd peetmoeder van vier kleinkinderen, die dus allemaal Christina Johanna heten: Blaauw, Ferret, Vorstman en Van Heemskerck.

Overleden ten huize van haar dochter Johanna Wilhelmina Blaauw-van Heemskerck in Nijmegen.